
Henriët (57) gaat al zo’n 15 jaar met haar koffertje vol Joodse spulletjes naar verschillende scholen om daar een gastles over het Jodendom te geven. Maar hoe is het om gastlessen te geven? En hoe kun je kinderen iets meegeven over de mooie tradities en gebruiken van het Jodendom? We spraken af met Henriët om meer te horen over haar ervaringen.
Waar komt jouw liefde voor het Joodse volk vandaan?
Ik ben opgegroeid in een gezin met veel liefde voor het Joodse volk. Daarnaast was het voor mij als kind heel gewoon om te weten dat dat volk hetzelfde volk is waar we in de Bijbel over lezen. Die gedachte is lang niet in alle christelijke kringen vanzelfsprekend. Natuurlijk was ik ook echt onder de indruk van wat er allemaal in de Tweede Wereldoorlog met het Joodse volk was gebeurd en ik heb al heel jong bedacht dat ik graag iets voor het Joodse volk zou willen doen in mijn leven.
Waarom ben je gastlessen over het Jodendom gaan geven?
Ik ben in de jaren ’90 begonnen als Israëlproductenconsulente en geleidelijk aan ben ik de leskoffer met Joodse voorwerpen van het Israëlcentrum gaan gebruiken. Ongeveer 15 jaar geleden ben ik gestopt als consulente en begonnen met het geven van gastlessen op scholen. Ik ben in het dagelijks leven ook leerkracht op een basisschool en ik vind het leuk mijn kennis over het Jodendom te delen met kinderen. Je kunt door die kennis ook veel dingen uit de Bijbel beter begrijpen. Daarnaast werd ik ook redactielid van het kinderblad Tov!. Dat doe ik nog steeds met veel plezier.
In jouw gastlessen vertel je vaak iets over de Sabbat. Hoe doe je dat?
Ik vertel vaak dat de Sabbat een teken is van het Verbond tussen de Here God en het Joodse volk. En dat het Joodse volk het daarom ook belangrijk vindt om de Sabbat te houden. Ik vertel over de voorbereidingen van de Sabbat, de maaltijden die vooraf worden klaargemaakt, over het aansteken van de kaarsen, het zegenen van de kinderen, de echtgenote die wordt toegezongen door haar man en natuurlijk over het zegenen van de wijn en het brood.
Ik neem alle voorwerpen mee en vertel ook over de gewoonte om altijd als men brood eet in het Jodendom eerst de handen te wassen met een speciaal daarvoor bestemde beker. Zo ook tijdens het begin van de maaltijd tussen de zegen over de wijn en het zegenen en breken van het brood. Dat brood wordt trouwens in zout gedoopt net zoals vroeger de offers in de Tempel. Verder vertel ik hoe de Sabbat wordt doorgebracht en natuurlijk vertel ik over de Havdala; de gewoonte dat vlak na het einde van de Sabbat een kaars met extra dikke lont wordt ontstoken om nog even te genieten van het licht van de Sabbat. Het licht dat vooruit schijnt de nieuwe week in en de geurdoos die rondgaat in het gezin om nog even te ruiken aan de geur die bij de Sabbat hoort.
“Ik vertel vaak dat de Sabbat een teken is van het Verbond tussen de Here God en het Joodse volk. En dat het Joodse volk het daarom ook belangrijk vindt om de Sabbat te houden“
Herinner je je een gastles die je extra is bijgebleven?
Een tijd geleden gaf ik een gastles op een school op Urk. Dat was echt fantastisch. De kinderen zongen na de middagpauze bij binnenkomst eerst een psalm zo luid als maar kan en vervolgens zongen deze kinderen aansluitend het Hatikva, het volkslied van Israel in het Hebreeuws. Het was erg ontroerend om te horen. Ik zal dat echt nooit vergeten. Ik dacht: Wát een voorrecht dat ik dit meemaak op een Nederlandse school!
Heb je zelf ook iets geleerd door het geven van gastlessen?
Ik heb geleerd dat ik kom voor de kinderen maar dat de leerkrachten van die kinderen er waarschijnlijk minstens zoveel van leren en ook vaak een beetje stil zijn omdat ze het heel mooi vinden om deze dingen allemaal te horen.
“Ik zal dat echt nooit vergeten. Ik dacht: Wát een voorrecht dat ik dit meemaak op een Nederlandse school!“
Heb je tips voor docenten die zelf ook een gastles zouden willen geven?
Ga eerst een keer mee om te kijken met een andere gastles! Dan heb je een rode draad voor je eigen verhaal en kun je daarna zelf gaan variëren. Alleen het laten zien van de voorwerpen is al heel leerzaam. Gaandeweg doe je ook steeds weer nieuwe kennis op.